از خاطرات یک آمپول‌زن

چند روز پیش رفته بودم آمپولام رو بزنم. سه روز پشت سر هم آمپول داشتم و ببخشید پشتم کاملا کبود کبود شده بود. توی این سه روز مانتوی تکراری نپوشیدم. روز اول مانتو مشکی، روز دوم صورتی و سومین روز مانتو سبز پوشیده بودم.

موقع دراز کشیدن به خانم پرستار یا حالا هر سِمتی که داشت گفتم دیگه خسته شدم و کاملا کبودم ولی ممنون شما خیلی خوب آمپول می‌زنید‌. آمپولا رو آماده کرد و وقتی کار تزریق تموم شد گفت ولی من معمولا شکل باسن افراد یادم می‌مونه و به شما من آمپول نزدم احتمالا همکارم تزریق کرده‌. قشنگ توی یک شوک فرو رفتم و برگام ریخت. خودم قبلا به این فکر کرده بودم که آمپول‌زنا چه حسی دارن که پشت تمام مردا و زنای یه منطقه رو دیدن ولی فکر نمی‌کردم واقعا چنین چیزی وجود داشته باشه. فکر می‌کردم براشون همه چی عادی باشه. به نظرم لازمه که یک آمپول‌زن بیاد کتابی چیزی از خاطراتش بنویسه. خیلی باید جذاب، خوندنی و خنده‌دار باشه‌. دی:

ولی هنوز دوستش دارم و پیام نمیدم

یه بار با دوست صمیمیم بحث سیاسی کردیم و بعدش ۱ ماه تمام قهر بودیم. چون خیلی دوستش دارم و دختر عالی‌ای هستش بهش پیام دادم و با مصیبت و ناز فراوان آشتی کرد. بعدش به خودم قول دادم که با کسانی که دوسشون دارم بحث سیاسی نکنم و سعی نکنم نظرشون رو عوض کنم‌. ولی الان خیلی دلم می‌خواد به دوستم پیام بدم و بگم با دیدن این وضعیت حال حاضر آیا بازم نظرهای قبلی رو داره؟ آیا بازم فکر میکنه که باید اونایی که نباید رو" جان" خطاب کنه؟ واقعا باید کور باشی که وضع رو ببینی و سمت و سوی مشخصی نداشته باشی. 

 

● چقدر عنوان عاشقانه و دردناک به نظر میاد. :دی

برای حسرت یه زندگی معمولی

داشتم نظرات وبلاگ قبلیم رو می‌خوندم و خیلی دلم تنگ اون زمان و خواننده‌هام شد. یکی از خواننده‌های اونجا رو از قبل‌تر می‌شناختم و دوست دارم اینجا رو هم بخونه ولی نمی‌تونم بهش ایمیل بزنم و آدرس اینجا رو بدم. اینکه طرف مذکره هم در این مسئله که نمی‌تونم ایمیل بزنم نقش پررنگی ایفا می‌کنه به چند دلیل:

۱. درمورد صحبت با مذکر محدود هستم

۲. در دوستی با مذکر محدود هستم

۳. خجالت می‌کشم 

۴. شاید اصلا منو یادش نباشه 

 

یه دوست مذکری هم قبلا داشتم که دوست‌پسرم نبود البته، دوست معمولی بودیم، :دی داشتم می‌گفتم یه دوستی هم داشتم که صرفا چون مذکر بود مجبور شدم باهاش رابط‌ رو بهم زدم‌. یکی از غم‌انگیزترین اتفاق‌ها بود واقعا چون خیلی دوست خوبی بود‌ و به چشم برادری خیلی دوستش داشتم و اتفاقا از دختری که دوستش داشت برام تعریف می‌کرد. لعنتی خودم با یادآوری این مسائل می‌زنم روحیه‌ خودمو خراب می‌کنم. :( :| 

اینم از مزیت‌های زندگی در این نظام زیباست که من فقط باید با یه دختر دوست بشم و بقیه لولو هستن. اینم از زیبایی‌های این نظامه که دختر و پسر در کنار هم فقط با رابطه جنسی شناخته می‌شن. 

کتاب آنشرلی رو خوندید؟ من شنیدم نویسنده‌اش اصلا زندگی خوبی نداشته ولی واقعا کتابش رو عالی نوشته‌. میگم یعنی انگار توی کتابش اون چیزایی که دوست داشته رو زندگی کرده‌. خدا رو چه دیدی شاید یه روز به خاطر این همه محدودیت منم یه کتاب خوب نوشتم‌. 

داستان اسباب‌بازی 4

بعد از اینکه از لحاظ سنی بزرگ شدم دیگه کم‌کم علاقه‌م رو به کارتون‌های معمولی از دست دادم و فقط انیمیشن‌های خیلی باحال راضیم می‌کرد. بعدش کم‌کم حتی بیشتر انیمیشن‌ها هم برام جذاب نبود و تا همین چند ماه پیش هیچی راضیم نکرده بود تا اینکه امروز داستان اسباب‌بازی 4 رو دیدم و لعنتی خیلی خوب بود. خیلی خوشم اومد و دوباره هیجان رو توی دلم زنده کرد و واقعا دلم خواست با یه اسباب‌بازی بازی کنم. پیشنهاد می‌کنم ببینید. 

 

اینترنتم فقط در سطح ملی و جستجوی گوگل کار می‌کنه و خیلی وقت هم هست که پام رو از ۵۰۰ متری خونه اونورتر نذاشتم. نه که راضی باشم بلکه چاره‌ای نیست بنا به دلایلی‌. به همین علت از هیچی و هیچ‌جا خبر ندارم. 

برای دانشجوها

دیشب خواب دیدم زندانی شدم و دارن اذیتم می‌کنن. با ترس از خواب پریدم و بعدش خبرهای دانشجوها رو خوندم. دیشب که ما توی بی‌خبری و بی‌اینترنتی توی خونه بودیم داشتن سرمایه‌های کشورمون، جوون‌های کشورمون، بچه‌های مادرهای کشورمون رو می‌زدن و می‌کشتن. داغونم. از وقتی خبر‌های دانشجوها رو خوندم داغونم. 

توی سریال خاتون یه جا نگار جواهریان میگه" از این دستا حالم بهم می‌خوره، از خودم حالم بهم می‌خوره، از تو حالم بهم می‌خوره" اینو به شوهرش می‌گفت که با وجود اشغال شدن کشور هنوز داشت به عنوان سرهنگ خدمت می‌کرد. این حرفش رو اون موقع اصلا درک نمی‌کردم و می‌گفتم چقدر قضیه رو بزرگ می‌کنه و چرا با شوهرش خوب نیست. ولی الان با اعماق وجودم حرفش رو می‌فهمم چون منم همون حس رو دارم. بعد میان می‌گن جوانی جمعیت، میان میگن بچه بیارید. لامصبا بچه‌ای هم گذاشتید بمونه؟ جوونی هم موند که جامعه جوون بشه؟ کشتید همه رو.